Omschrijving:

Gemonogrammeerd: GH. Gegoten bij Willem van Tussenbroek Velddriel. Herkomst: Schenking gezamenlijke Eindhovense Banken en Centrale Rabobank Utrecht n.a.v. Expositie Beelden in het Stadswandelpark. Opmerking: Andere exemplaren staan in het Overijsselse Lemelerveld, Gemeente Emmen en te Glanerbrug bij een bejaardenhuis.

Een zware, zelfvoldane mannenfiguur, de buik naar voren en de handen op de rug, staat stevig verankerd in brons. Vanaf de juiste kant uit de verte gezien lijkt het bijna of wij met een standbeeld te doen hebben. Slechts een amper zichtbare voet verraadt, dat er meer is. Achter de zware mannengestalte blijkt een veel kleinere vrouw schuil te gaan, ook zij heeft de handen op de rug. Zij heeft het uitgezakte figuur van een oudere vrouw en draagt een norse uitdrukkinbg op haar gezicht. Inmiddels is de mannenfiguur tot een smalle schim bijna uit beeld verdwenen. Beide figuren staan in een haakse hoek te opzichte van elkaar. Hoewel zij, tegen elkaar aangezet, onverbrekelijk met elkaar verbonden zijn, verraadt niets in houding of gezichtsuitdrukking ook maar iets van de gevoelsrelatie die er misschien ooit tussen beiden geweest is.

De vastgelopen huwelijksrelatie van het echtpaar op middelbare leeftijd is een thema dat Guus Hellegers vaker heeft uitgebeeld. Ook in het beeld Tandem uit 1979, eveneens in het Stadswandelpark, zou hierop gezinspeeld kunnen zijn. Van het beeld bestaan meerdere versies. Hier gaat de man schuil achter de vrouw en is het hem slechts vergund met één oog een blik op de buitenwereld te werpen en is het de vrouw die richting geeft. Of, voelt zij zich hier juist in bescherming genomen in de beslotenheid van zijn armen?. Het huwelijk in een aanmerkelijk vroeger stadium?. Guus Hellegers weet zijn figuren psychologisch te karakteriseren, op een manier die er voor zorgt dat ook de toeschouwer hierbij betrokken wordt. Zijn speelse toepassing van het perspectief nodigt uit tot rondlopen, en misschien wel tot stelling nemen. Met een enkele, simpele, tekenachtige lijn geeft hij vorm en suggereert hij diepte en het beeld. De dunne platen zijn gemodelleerd in gips of was, waarop dunne, gegraveerde arceringen zijn aangebracht. Met warme aandacht is een enkel in het oog springend realistisch detail aangebracht, zoals het knotje van de oudere vrouw, of de broekriem van de man op de fiets en de veren van zijn fietszadel.

Beide beelden hebben in 1982 deel uitgemaakt van de expositie Beelden in het Stadswandelpark, waar zij de figuratieve stroming in de beeldhouwkunst vertegenwoordigen. Na afloop van de expositie zijn zij door schenking vanuit het bedrijfsleven voor de beeldentuin behouden gebleven. Het derde beeld van Guus Hellegers op de expositie, Het bestuur uit 1973, werd in hetzelfde jaar door de gemeente geschonken aan de bewoners van Stratum, als dank voor hun medewerking aan een gemeentelijk project in hun wijk, het zogeheten Demonstratieproject Herindeling Stedelijk Gebied Strtum. Overigens heeft Guus Hellegers met Eindhoven al een oude band. Eén van zijn eerste opdrachten is namelijk het vervaaardigen van een beeldje voor het Eindhovens Dagblad geweest. In de hal van het kantoor aan de Wal staat het Zetduiveltje: een humoreske duivelsfiguur die de verpersoonlijking van de zetfout verbeeldt.

Plattegrond: