Omschrijving:

Ongesigneerd. Opschrift: T Hool + Lily. Opmerking: Het object in beton is uitgevoerd en als Nederlandse inzending op de 35ste Biënnale voor beeldende kunst te Venetië in 1970 geëxposeerd.

Strikt Genomen behoort Cubisch gewelfd trottoir niet tot het terrein van de beeldhouwkunst, maar eerder tot dat van de industriële vormgeving. Jan Slothouber en William Graatsma hebben een bouwkundige opleiding gevolgd. vanaf 1955 werken zij samen, beiden als architect/vormgever in dienst van de DSM (NV Nederlandse Staatmijnen) in Heerlen. In de jaren zestig verricht het tweetal systematisch onderzoek naar de mogelijkheden van de kubusvorm in al zijn varianten en de toepassing ervan op het gebied van vormgeving. Samen richten zij in Heerlen het Centrum voor Cubische Constructies (CCC) op. Via het CCC dragen zij hun idealen ten aanzien van integratie van kubische vormgeving in de samenleving uit.

Kubische vormgeving gaat uit van bepaalde wetmatige verschijnselen. Juist doordat het aantal mogelijkheden beperkt is, kan het onderzoek tot het uiterste doorgevoerd worden. Het systeem is gebaseerd op het regelmatig en ruimtelijk orthogonaal construeren uit identieke delen. Door de keuze van standaardoplossingen is het systeem bovendien economisch verantwoord. Met relatief eenvoudige middelen is een ontwerpsysteem gecreëerd, dat de meest uiteenlopende toepassingen toelaat binnen een herkenbare mathematische structuur. Voorbeelden van toepassingen zijn bijvoorbeeld een maatrooster voor tentoonstellingsbouw, vitrines in perspex volgens moduulsysteem, zitkubussen die schakelbaar zijn tot een complete woninginrichting met zetels, banken en kasten. Maar ook passen Slothouber en Graatsma hun kubische vormgeving toe op typografie. Hun ideëen ten aanzien van integratie van kunst en vormgeving in de maatschappij zijn enigszins te vergelijken met die van De Stijl in de jaren twintig. In 1970 wordt het Centrum voor Cubische Constructies (CCC) door het Ministerie van CRM uitgenodigd Nederland te vertegenwoordigen op de 35ste Biënnale in Venetië. Hier wordt onder meerhet Cubisch gewelfd trottoir getoond. Dit bestaat uit 256 kubisch gewelfde blokken die in drie dimensionaal kubisch rooster en opgebouwd uit ruimtelijke orthogonaal en centrisch gescheiden torus-, bol- en cilinderdelen. De vormgeving van een dergelijke constructie wordt gekarakteriseerd door de afwisseling van vlakke, holle en bolle vormen.

Het Cubisch gewelfd trottoir wordt internationaal bekend en fragmenten ervan worden nadien in diverse grote Europese steden tentoongesteld. Eind 1979 keren de verschillende onderdelen naar Eindhoven terug. Op initiatief van enkele buurtbewoners krijgt het 'kunstwerk'tenslotte in 1982 een plaats op het gemeentelijke gazon aan de Luxemburglaan, schuin tegenover het toenmalige woonhuis van Graatsma. Op advies van de Kunststichting koopt de gemeente het kunstwerk aan ten laste van het Fonds voor Stadsverfraaing. Jan Slothouber is van 1968 tot 1983 hoogleraar vormleer aan de afdeling Bouwkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. William Graatsma is van 1982 tot 1990 direkteur van de Jan van Eyck-academie in Maastricht. De Technische Universiteit Eindhoven is in bezit van het Cubisch gewelf kruis, een beeld van roze perspex dat nog herinnert aan hun aktiviteiten.

Plattegrond: