Gekooide vrijheid
Kunstenaar: | Hans van Eerd |
Straatnaam: | Wilhelminaplein |
Centrum | |
Materiaal: | Brons, Stoepband, Straatklinkers |
Jaar van plaatsing: | 1987 |
Omschrijving:
Gesigneerd: "H. van Eerd". Gegoten bij Jos Boerekamps Nederweert. Herkomst: Opdracht gemeente Eindhoven n.a.v. 25-jarig jubileum afdeling "Eindhoven van Amnesty International". Onthuld op 12 december 1987 door loco-burgemeester Peter van den Baar.
Ten tijde dat de plannen voor de beeldentuin in het Stadswandelpark begin 1982 concreet worden doet de afdeling Eindhoven van Amnesty International het gemeentebestuur het verzoek een kunstenaar een beeld te laten vervaardigen, dat als blijvend teken en symbool de schending van de mensenrechten tot uitdrukking brengt. Met het vijfentwintig jarig bestaan van Amnesty International in december 1986 in zicht wordt begin 1986 een flink bedrag uit het fonds voor Stadsverfraaing gefourneerd om tot een monumentaal beeld op het gereconstrueerde Wilhelminaplein te komen. Na zes kunstenaars voor deze opdracht uitgenodigd te hebben wordt in samenspraak met de Eindhovense afdeling van Amnesty International unaniem Hans van Eerd geselcteerd en hem de opdracht verleend. Met vertraging kan op 12 december 1987 gekooide Vrijheid als hommage aan Amenesty International onthuld worden. De keuze voor Hans van Eerd, die aan de afdeling beeldhouwen van de Academie voor Beeldende Vorming te Tilburg is opgeleid, is misschien voor de hand liggend, want de thematiek in zijn werk is steeds op het verlangen van de mens naar vrijheid, naar nieuwe horizonten gericht. Zijn beelden drukken vrijheid uit. Verhalen uit de klassieke mythologie zoals de val Icarus en de veerman Charon uit de onderwereld heeft hij in vele varianten verbeeld. Hete Amnesty-monument laat een geabstraheerde vogelfiguur zien, die binnen zijn klauwen een hurkende figuur omklemt als ware die gekooid. Door het naar voren hellen van de vogelvorm wordt de suggestie van opvliegen, zich los maken van de grond, bevrijden gesuggereerd. Hans van Eerd bouwt zijn beelden graag op uit hout dat hij bekapt, takken en bereklauwstengels. Ze worden al dan niet gepolychromeerd of in brons afgegoten. Het zijn veelal open structuren, die een tekenfunctie hebben en hun massa veeleer lijken te ontkennen. Het beeldhouwwerk van Hans van Eerd heeft een eigen karakter en spreekt aan, omdat hierin het verhalende en het esthetische in balans zijn. Hij is niet alleen een veel gevraagd exposant maar zijn werk siert en markeert ook menige openbare ruimte zowel binnen als buiten. In het Muziekcentrum Frits Philips is het beeldje Samen-gaan (1993) geplaatst als blijvende herinnering aan de manifestatie 'Samengaan, op weg naar meer tolerantie en solidariteit'. Hieruit blijkt dat de zeggingskracht op klein formaat ook monumentaal kan werken, hetgeen een karakteristiek voor alle werk van Hans van Eerd is.
Plattegrond: