Omschrijving:

Aanvankelijk staat de Zonnestier van Arthur Spronken binnen, in de foyer van de Stadsschouwburg. het beeld is een scheking van de burgerij ter gelegenheid van de opening op 2 oktober 1964. In 1978 gaan er stemmen op het beeld te verhuizen naar het gazon bij de Stadsschouwburg aan de Elzentlaan. hier krijgt het beeld de ruimte die het nodig heeft en is het zichtbaar voor iedere passant en niet alleen voor bezoekers van de schouwburg. Vanaf 1982 staat het beeld op zijn huidige buitenlocatie.                                                                                                         Hoog op een sokkel omvat de steigerende, getordeerde torso van een stier de zonneschijf. Op de smalle roestvrijstalen steun lijkt het beeld in de ruimte te zweven en de zwaarte van de beweeglijke volumes te ontkennen. De zonneschijf is het symbool van het licht, de zonnestier symbool van kracht. Beide zijn toegewijd aan de Griekse god Apollo, die vereenzelvigd wordt met de zonnegod, maar ook de god is van de Pythische Spelen in Delphi met wedstrijden in muziek en dichtkunst.

Arthur Spronken is gefascineerd door bewegingen van mens en dier. Vaak dragen deze het karakter van een strijd, waardoor zijn beelden dynamische contouren krijgen. Hij is vooral beeldhouwer van de paardentors. Door het weglaten van de ledematen benadrukt hij de oerkracht in de altijd heftig bewogen romp van het dier. Wanneer hij ook de ruiter uitbeeldt, zoekt hij de spanning in de overgang van de mens in het dier. Uit de vaak realistische weergave van het paardenhoofd met veel individuele details blijkt zijn belangstelling voor de oudheid en in het bijzonder voor de Romeinse beeldhouwkunst. Zijn beelden hebben een archaïsche uitstraling, enerzijds door het fragmentarische, anderzijds door de bijzondere manier van patineren. Arthur Spronken woont en werkt in het Limburgse Beek, waar hij, omgeven door paarden, hun gedragingen, bewegingen en krachten dagelijks ervaart. In de zomer werkt hij veelal in zijn atelier in Finland, waar, in het hoge noorden, de zon haar bijzondere betekenis heeft.

Eindhoven is rijk bedeeld met sculpturen van Arthur Spronken. Naast de Zonnestier bevinden zich hier twee belangrijke, vrijstaande monumentale sculpturen van de paardentors. Op het terrein van de Technische Universiteit, naast het hoofdgebouw, bevindt zich de Vliegende Amazone uit 1965. De gedeformeerde torso van mens en dier lijken een explosie van kracht en snelheid uit te beelden, waarbij het hoofd van het paard opvallend realistisch is weergegeven. Op het terrein van Geestelijke Gezondheidszorg Eindhoven en Regio (GGZE), De Grote Beek, staat Cadans uit hetzelfde jaar. Het is een massaal, laag beeld van de enorme kont van het paard. Veel abstracter is de gevelversiering die Arthur Spronken in 1969 ontwerpt bij gelegenheid van de nieuwbouw van het Eindhovense stadhuis.

Plattegrond: