Gebogen man
Kunstenaar: | Eugene Dodeigne |
Straatnaam: | Parklaan, Nachtegaallaan, bij hoofdingang verpleeg centrum Dommelhoef |
Tongelre | |
Materiaal: | Hardsteen |
Jaar van plaatsing: | 1992 |
Omschrijving:
Dodeigne maakt meer dan levensgrote steengrote steensculpturen, die geïnspireerd zijn op de menselijke figuur. Al op jonge leeftijd leert hij het vak van steenhouwen kennen van zijn vader, die een steenhouwerij heeft in Tourcoing, Noord-Frankrijk. Hier volgt hij vanaf 1936 teken- en boetseerlessen aan de kunstacademie. In 1943 wordt hij toegelaten aan de École des Beaux-Arts in Parijs. Hij bestudeert de beeldhouwkunst uit diverse perioden en ontwikkelt een voorkeur voor de primitieve beelden in het Musée de L'Homme. Na de oorlog studeert hij enkele maanden bij de Franse beeldhouwer Marcel Gimond, waarna hij in 1948 verhuist naar Vézelay. Sinds 1950 woont en werkt Dodeigne in Bondues, bij Lille, in het door hemzelf gebouwde Le Pot de Fer. Dodeigne werkt bij voorkeur in blauwgrijze graniet, afkomstig uit het Belgische Soignies. Dodeigne's creatieve arbeid is heel duidelijk seizoensgebonden. In de zomer werkt hij buiten aan de reusachtige stenen beelden. In de winter maakt hij houtskooltekeningen en, sinds 1963, ook kleinere bronzen beelden. hij tekent nagenoeg alleen mensen. Met hen voelt hij zich emotioneel verbonden. In zijn tekeningen onderzoekt hij de werkelijkheid, die hij in zijn beelden loslaat. De tekeningen zijn voorbereidingen op de stenen sculpturen, maar hebben tegelijk een autonoom karakter. Bij het realiseren van een figuratief idee in steen, accepteert hij de specifieke eigenschappen van steen als een wezenlijk element van zijn beelden. Blokvormen, scherpe, hoekige kanten en breuklijnen kenmerken dan ook zijn vormentaal. Hoewel de menselijke contouren herkenbaar zijn blijven de beelden, bijna spookachtige gestalten, gehuld in een waas van steen. De beelden hebben een tijdloze vorm en roepen een herinnering op aan primitieve en archaïsche culturen. Als oeroude, bijna versteende wezens lijken zij zich, ondanks hun zwaarte, langzaam voort te bewegen in een eigen magische, voor ons ontoegankelijke wereld en in een eeuwigdurende strijd met de materie gewikkeld te zijn. In het werk van Dodeigne gaat het niet uitsluitend om de uiterlijke vorm, niet om een actuele verschijning van de menselijke figuur, maar om de essentie van het leven. Buiten, waar zij ontstaan zijn, in wisselwerking met de natuur, in een steeds veranderend daglicht, hebben de beelden van Dodeigne een verstilde uitstraling. Het beeld Gebogen man dateert uit 1988-1989. In 1992 is het beeld ter gelegenheid van de nieuwbouw van verpleegtehuis Dommelhoef op het gazon bij de ingang geplaatst in het kader van de 1 %-regeling, evenals het beeld Vogel, een tweede beeld van zijn hand in de binnentuin. Zijn beelden zijn een synthese tussen het zoeken naar vorm en het bewerken van de ruwe, harde steen (met pneumatische beitel). In het uiteindelijke resultaat blijven de sporen van dit werkproces, zoals boorgaten en splijtvlakken, zichtbaar. Witachtige, horizontale lijnen en donkere, glinsterende, verticale banen tekenen het oppervlak van het beeld. De beschouwer krijgt hierdoor inzicht in het ontstaansproces. Het werk van Dodeigne bevindt zicg in diverse openbare collecties, in Nederland onder meer in het Museum Boymans-van Beuningen (Rotterdam) en het Museum Kröller-Müller (Otterlo). Sinds 1994 staan ook in 's- Hertogenbosch, in het plantsoen aan de hekellaan voor de brug naar de Cavaleriestraat, twee stenen figuren van Dodeigne. Zij markeren als stille wachters de toegang tot de stad.
Plattegrond: