Omschrijving:

Kunstwerk is geplaatst ter vervanging van Kosmologie. Deze beeldengroep werd in 2009/2010 gestolen. In overleg met de kunstenaar is voor dit werk gekozen.

Het poëtische werk van Jos Blersch kent vrijwel altijd figuratieve uitgangspunten. Veel van zijn beelden verwijzen naar architectuur. Ook de vier bronzen beelden in het Gebroeders Hornemannplantsoen, gegroepeerd onder de titel Kosmologoe, zijn architectonische constructies. Zij zijn geplaatst op smalle hoge tafelsokkels van gegalvaniseerd ijzer. In verschillende beelden van Jos Blersch is de tafel een wezenlijk onderdeel van het beeld en is deze met wat er op staat als één geheel gegoten. Het fragiele lijnenspel geeft een suggestie van gewichtloosheid aan de beelden, die ijl in de ruimte lijken te zweven. In hun eenvoud van vorm geven zij gezamelijk een beeld van de krachten die in de complexe samenhang van het heelal een rol spelen. Stilte en beweging in een ogenschijnlijke rusttoestand: de zon aan het hemelgewelf, de zakkende maan, de lichtflitsen van de stroboscoop, de ronddraaiende beweging van de spiraal. Zon en maan - de enige elementen zonder het groenkleurige patina -  zijn samen met het huis oerbegrippen in het menselijke bestaan. Strevend naar een subtiel evenwicht en gefascineerd door systemen en getallen heeft Jos Blersch in zijn visualisering van het universum een ordening trachten aan te brengen. Zo is het grondvlak van Zon in huis (verwijzing naar een observatorium) een vierhoek. Maan in huis (met omgekeerde torenspits), de Stroboscoop en de Spiraal hebben respectievelijk een vijfhoek, een negenhoek en een onregelmatige cirkel als grondvlak. De spiraalverbeeldt de cyclus van de twaalf maanden in het jaar, waarbinnen de aarde om de zon wentelt. Het beeld suggereert tegelijk een draaiende verticale beweging in het oneindige. Geboeid door oosterse culturen heeft Jos Blersch de scheppende kosmische energie in zijn beelden vorm weten te geven, waar woorden niet toereikend zijn.

Jos Blersch heeft een snelle werkwijze en bouwt zijn beelden op in simpel te verwerken materialen zoals karton, hout, en was. In lijnen en vlakken geeft hij zo eenvoudig mogelijk vorm om de essentie van zijn ideeën en gedachten weer te geven. Hierna laat hij zijn beelden in brons gieten volgens de verloren was of de zand-gietmethode. Het eindresultaat heeft daarbij steeds een 'natuurlijke'onregelmatigheid. Hij werkt zijn beelden af met een groenige patina dat een sfeer van het verleden versterkt. Veel werken van Jos Blersch hebben een 'grafisch'karakter, dat wil zeggen dat het lijnenspel zijn beelden ruimtelijk bepaalt. Dit wordt duidelijk in de drie beelden in het Stadswandelpark, Kleine huiskamer (1980), Tafel I (1981) en Tafel zonder midden (1982). Zij dateren uit een periode waarin Jos Blersch zich heeft laten inspireren door voorwerpen ui het huiskamer-interieur. Een meer surrealistische sfeer hebben beide beelden in het centrum, Huis met boom op vlot (1979) in de Nieuwstraat en Huis met trap (1980) in de Rechtestraat. Bij dit laatste beeld gaat het vooral over ruimte-suggestie: bovenaan de trap bij de deur gekomen blijkt die verrassend groot.

Plattegrond: